Jakie będą emerytury

Przyszły emeryt nie będzie narażony na życie w ubóstwie, choć musi liczyć się ze zmniejszeniem swojego dochodu.

Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych w swoim najnowszym raporcie szacuje wysokość przyszłych emerytur Polaków. Mimo że tzw. stopa zastąpienia, czyli relacja pierwszej emerytury do ostatniego wynagrodzenia może w niektórych przypadkach nie osiągać 50 proc., to relacja świadczenia do przeciętnego wynagrodzenia będzie o wiele lepsza. Oznacza to, że emerytury z nowego systemu będą dość wysokie w porównaniu z obecnymi emeryturami i płacami, ale w relacji do przyszłych wynagrodzeń raczej niskie.

Czynnikami systemowymi, które będą miały wpływ na wysokość świadczenia (indywidualne – to wysokość zarobków), będzie wiek emerytalny, wysokość stóp zwrotu, jakie osiągają OFE i przeciętne trwanie życia. Wraz z wydłużającym się okresem oszczędzania rośnie kapitał emerytalny i skraca się dalsze trwanie życia – wyższy kapitał dzielony jest przez niższą liczbę lat pozostałych do przeżycia.

KNUiFE szacuje, że osoba urodzona w 1975 r., rozpoczynająca pracę w 2000 r. mając 60 lat może liczyć na emeryturę z ZUS w wysokości około 790 zł, 1211 zł, jeśli opuści rynek pracy w wieku 65 lat, a prawie 1500, jeśli skorzysta ze świadczenia w wieku 67 lat. Dla oszczędzających w OFE, ze względu na wyższą stopę zwrotu niż z I filara i kumulację kapitału emerytalnego, różnice te są jeszcze większe.

KNUiFE zwraca uwagę, że kobiety z racji wcześniejszego opuszczania rynku pracy, przerw w zatrudnieniu i niższych pensji mogą otrzymywać niższe świadczenia niż mężczyźni. Na przykład, kobieta przechodząca na emeryturę w wieku 60 lat i otrzymująca wcześniej średnie wynagrodzenie może liczyć na to, że jej emerytura sięgnie 41 proc. jej ostatniej pensji. Natomiast mężczyzna w tej samej sytuacji, tyle że przechodzący na emeryturę w wieku 65 lat, będzie pobierał świadczenie równe 61 proc. jego ostatniego wynagrodzenia.

Niezwykle ważne jest też to, jak OFE będą radzić sobie z inwestowaniem składek emerytalnych. KNUiFE szacuje, że dla 30-letniego okresu oszczędzania każdy 1 pkt proc. różnicy w stopie zwrotu przekłada się na około 16-proc. różnicę w wysokości kapitału emerytalnego. Na przykład osoba, która uzyskuje średnie wynagrodzenie przy realnej stopie zwrotu 3,5 proc., po 30 latach uzbiera na rachunku w OFE 116 tys. zł, a przy stopie 5,5 proc. wartość kapitału wzrośnie do 156 tys. zł.

Autorzy opracowania zauważają też, że przyrost kapitału w OFE będzie szybszy niż jego przyrost na indywidualnym koncie w ZUS (mimo że do ZUS trafia 2/3 składek emerytalnych) już przy stopie zwrotu 2,5 proc. Fundusze osiągają aktualnie znacznie lepsze rezultaty, a można przypuszczać, że stopa zwrotu będzie wahać się w okolicach 4,5 proc. – dlatego decyzja osób urodzonych przed 1969 r. o przystąpieniu do OFE była słuszna. KNUiFE w swoim opracowaniu szacuje też wysokość emerytur dla poszczególnych osób w zależności od płci, wieku, momentu opuszczenia rynku pracy, wynagrodzenia (więcej na stronie www.knuife.gov.pl.).

Bartosz Marczuk, Gazeta Prawna