faktoring (ang. factoring)

forma finansowania przedsiębiorstwa, która polega na wykupie przez faktora po określonej cenie nieprzeterminowanych wierzytelności faktoranta. Wiąże się to też ze świadczeniem na rzecz owego faktoranta dodatkowych usług. Przedmiotem faktoringu są w zdecydowanej większości wierzytelności krótkoterminowe (od 14 do 210 dni), najczęściej z tytułu dostaw towarów i świadczenia usług. Wyróżnikiem factoringu jest to, że faktor jest zobowiązany umową do świadczenia minimum dwóch dodatkowych usług na rzecz faktoranta. Wtedy ten proces jest różni się od zwykłej cesji wierzytelności. Może to być np. ściąganie i windykacja należności, prowadzenie ksiąg handlowych faktoranta, monitorowanie sytuacji finansowej dłużników, opracowywanie planów rozwoju firmy czy po prostu pomoc finansowe. Skupowanie należności faktoranta przed terminem ich wymagalności powoduje finansowanie tego podmiotu przez inny podmiot, będący faktorem. To, w skrócie mówiąc, alternatywa finansowania własnej działalności przez firmy wobec kredytu bankowego.