poręczenie wekslowe (ang. aval)

inaczej awal. By zabezpieczyć spłatę udzielonych wierzytelności bank może dokonać przyjęcia weksla in blanco poręczonego. Banki oczekują ustanowienia poręczenia wekslowego w sytuacji, kiedy np. majątek wystawcy weksla jest niewystarczający, aby zagwarantować spłatę należności banku. Poręczenie wekslowe powstaje w momencie złożenia na wekslu lub na przedłużku podpisu przez poręczyciela. Powinno ono wskazywać osobę, za którą zostało udzielone, a przy braku wskazania tej osoby przyjęte zostaje, że udzielono je za wystawcę weksla. Za najlepszego poręczyciela uznaje się bank lub osoba dysponująca dużym majątkiem, która nie ma dodatkowych zobowiązań. Odpowiedzialność poręczyciela ma charakter: akcesoryjny, solidarny i samoistny. Pierwszy oznacza, że odpowiedzialność jest taka, jak osoby, za którą poręczono. Drugi, że poręczyciel odpowiada solidarnie do całej sumy wekslowej, za którą poręczył, wraz z innymi dłużnikami wekslowymi. Solidarny charakter z kolei znaczy, że zobowiązanie poręczyciela jest ważne, nawet kiedy zobowiązanie, za które poręczył było nieważne z powodu jakiejkolwiek przyczyny.